Zmarł Tomasz Wójtowicz

Tomasz Wójtowicz urodził się 22 września 1953 roku w Lublinie. Pierwsze kroki stawiał w klubach lubelskich, a jego nauczycielem siatkówki i "najdłuższym stażem" trenerem był ojciec, Kazimierz. Z wielką siatkówką zetknął się w Avii Świdnik (brązowy medal mistrzostw Polski 1976) oraz Legii Warszawa. Startował na igrzyskach olimpijskich w Montrealu (1976 – złoty medal) i Moskwie (1980 – 4. miejsce).

Wspaniale rozwijała się jego juniorska kariera: był wicemistrzem Europy juniorów z Hiszpanii (1972), a rok później został brązowym medalistą w holenderskim Voorburgu. W latach 1973–1984 zagrał 325 spotkań w barwach narodowych. W tym nadzwyczajnym czasie aktywności sportowej wywalczył mistrzostwo świata w Meksyku (1974) i 4-krotne wicemistrzostwo Europy (Belgrad 1975, Helsinki 1977, Paryż 1979, Berlin 1983). Z Legią Warszawa zdobywał tytuł mistrza Polski (1983), 2-krotnie wicemistrza (1981, 1982) oraz 2 razy brązowy medal (1978, 1980). W jego klubowych osiągnięciach jest także Puchar Europy Mistrzów Krajowych (Santal Parma1 1985). Po igrzyskach olimpijskich w Moskwie wyjechał do Włoch, gdzie przez 8 lat występował w zespołach z Modeny, Parmy, Ferrary i Citta di Castello.

W ogłoszonym przez Światową Federację Piłki Siatkowej plebiscycie na najlepszego siatkarza świata XX wieku znalazł się w finałowej ósemce! W 2002 roku jako pierwszy Polak trafił do International Volleyball Hall of Fame mieszczącej się w amerykańskim Holyoke. Doceniano go – oczywiście – także w rodzinnym mieście. W plebiscycie "Kuriera Lubelskiego" na najpopularniejszych sportowców województwa był drugi w 1973 r., a bezapelacyjnie zwyciężył w latach 1974, 1975, 1976.

Reprezentował kluby sportowe: MKS, AZS Lublin (1968–1972), Avia Świdnik (1972–1977), Legia Warszawa (1977–1983), Edilcuoghi Sassuolo (1983–1984), Santal Parma (1984–1986), Grandarolo Ferrara (1986–1989), Familia Citta di Castello (1987–1989).